Yorum ve Tarz
Bayhan bu şarkıda kendine has bir vokal tarzıyla karşımıza çıkıyor: Hem dertli, hem isyankâr, hem de alaycı bir ifade barındırıyor sesinde. Hüzünle ironiyi harmanlayan bir ses tonu var. Şarkının genel havası ise hem eskiye özlem duyan, hem de kırılmış bir adamın iç dünyasını yansıtıyor.
Sanatçı: Bayhan
Albüm: GASSAL (2. Sezon Soundtrack)
Çıkış tarihi: 2025
Tür: Pop
SÖZ: METİN İŞGEN
BESTE: ORHAN ÇAĞLAYAN
MİX & MASTERİNG: EMRE ÇALIŞKAN
YAYLI GRUBU: İSTANBUL STRINGS
SAKSAFON: YASİN SİNAN AKSOYLU
PERKÜSYON: KADİR GÖKSU
ELEKTRO GİTAR: ÇAĞATAY BIRAKIN
BACK VOKALLER: BAYHAN GÜRHAN
Ne işsin, anlamadım?
Bir sonuç alamadım
Ne işsin, anlamadım?
Bir sonuç alamadım
İki cambaz bir ipte
Oynamaz, rastlamadım
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Efendim, işitmedim?
Bana bir şey mi dedin?
İki orta bir sade
Haydi bana müsade
Efendim işitmedim?
Bana bir şey mi dedin?
İki orta bir sade
Haydi bana müsade
İnanamam her söze
Kanamam ki her göze
İnanamam her söze
Kanamam ki her göze
İyisi mi bu aşkı
Yaz boza kalsın güze
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Efendim, işitmedim
Bana bir şey mi dedin?
İki orta bir sade
Haydi bana müsade
Efendim, işitmedim
Bana bir şey mi dedin?
İki orta bir sade
Haydi bana müsade,
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Vay anasını
Oyuna mı geldim?
Efendim, işitmedim
Bana bir şey mi dedin?
İki orta bir sade
Haydi bana müsaade
“Efendim, işitmedim.” cümlesi aslında hem fiziksel bir işitmemeyi hem de duygusal bir duyarsızlaşmayı ifade ediyor olabilir. Sanki biri karşısındakine, “Sen konuşuyorsun ama artık senin söylediklerinin bende bir karşılığı yok” diyor. Bu cümle, bir ilişki yorgunluğunun, bir vurdumduymazlık hâlinin özetidir.
Bayhan burada güçlü bir savunma mekanizması kullanıyor: Duygusal kopuşu, duymazdan gelme maskesiyle gizliyor. Aslında acı çekiyor, ama bunu “duymamış gibi” yaparak karşısındakine bir üstünlük kurma çabasında.
Şarkıdaki altyapı, duygusal bir nostalji taşıyor. Hafif arabesk dokunuşlar, elektronik tınılarla birleşerek modern bir hüzün estetiği yaratıyor. Ritmin yavaşlığı, sözlerin sindirilerek dinlenmesini sağlıyor. Bu da parçanın içsel bir sorgulama havası taşımasına olanak veriyor.
Temalar
Kırgınlık: Ama sessiz bir kırgınlık. Bağırmıyor, kavga etmiyor. Sadece artık dinlemiyor.
İroni: “Efendim, işitmedim” bir anlamda ukala bir cevap gibi, ama aslında duygusal yorgunluğun sesi.
Gurur: Kalbi kırılmış biri konuşuyor ama aynı zamanda egosunu da yitirmemeye çalışıyor.
Sessizlik: Şarkının en güçlü yanı, az sözle çok şey anlatabilmesi.
Dinleyen kişi, kendi yaşadığı bir duygusal kopuşu, ilişki içindeki bir “bitmişliği” anımsayabilir. Özellikle birinin artık sözlerinin etkisiz kaldığı o anı. Bu yüzden şarkı hem kişisel hem evrensel bir duyguyu barındırıyor.
“Efendim, işitmedim”, ilk bakışta basit bir cümle gibi görünse de; Bayhan bu sözle, duygusal bir kopuşun, bir iç isyanın ve kırgın bir gururun resmini çiziyor. Alayla karışık bir hüzün var. Şarkı; susarak, uzak durarak, dinlemeyerek sevdanın sonunu anlatıyor.
Sessizliğin bile bir çığlık olduğunu hatırlatan, derin ve etkileyici bir eser.